主神竟是我自己
主神竟是我自己最新章节：
李二贵笑道：“都是远客啊！快进屋，快进屋
我们被折腾了一天，烤肉没吃上几口，又被人拖出来做饭后运动实在有些郁闷
”那轻描淡写的话语却充斥着一股必胜的信念！
陈小乔提着自己的伴娘婚纱裙，走上了一架三角钢琴旁边，纤细的双手十指弹动着琴键
紧接着还没等杨毅云爬起来，杨毅云就看到银白色人猿嗖的一下再次对他飞驰而来，眨眼就到了他身前三米出
与此同时，天地一下变得乌黑无比，虚空之中，有一个巨大的混沌漩涡出现
裁判高高举起了双手，做出了一个达阵手势，给予了确认
还有一些完全是白骨之身的形态，就是骨架子，走动之间发出了咔嚓咔嚓的声音，让人头皮发麻
“你这个样子，怎么好像是饿了好久好久一样
三人能活着，他知道已经很不错了，出去之后比这里更安全
主神竟是我自己解读：
lǐ èr guì xiào dào ：“ dōu shì yuǎn kè a ！ kuài jìn wū ， kuài jìn wū
wǒ men bèi zhē téng le yī tiān ， kǎo ròu méi chī shàng jǐ kǒu ， yòu bèi rén tuō chū lái zuò fàn hòu yùn dòng shí zài yǒu xiē yù mèn
” nà qīng miáo dàn xiě de huà yǔ què chōng chì zhe yī gǔ bì shèng de xìn niàn ！
chén xiǎo qiáo tí zhe zì jǐ de bàn niáng hūn shā qún ， zǒu shàng le yī jià sān jiǎo gāng qín páng biān ， xiān xì de shuāng shǒu shí zhǐ dàn dòng zhe qín jiàn
jǐn jiē zhe hái méi děng yáng yì yún pá qǐ lái ， yáng yì yún jiù kàn dào yín bái sè rén yuán sōu de yī xià zài cì duì tā fēi chí ér lái ， zhǎ yǎn jiù dào le tā shēn qián sān mǐ chū
yǔ cǐ tóng shí ， tiān dì yī xià biàn dé wū hēi wú bǐ ， xū kōng zhī zhōng ， yǒu yí gè jù dà de hùn dùn xuán wō chū xiàn
cái pàn gāo gāo jǔ qǐ le shuāng shǒu ， zuò chū le yí gè dá zhèn shǒu shì ， jǐ yǔ le què rèn
hái yǒu yī xiē wán quán shì bái gǔ zhī shēn de xíng tài ， jiù shì gǔ jià zi ， zǒu dòng zhī jiān fā chū le kā chā kā chā de shēng yīn ， ràng rén tóu pí fā má
“ nǐ zhè gè yàng zi ， zěn me hǎo xiàng shì è le hǎo jiǔ hǎo jiǔ yī yàng
sān rén néng huó zhe ， tā zhī dào yǐ jīng hěn bú cuò le ， chū qù zhī hòu bǐ zhè lǐ gèng ān quán
